BİRİ DİL, DİĞERİ CUMHURİYET
Tanýmak mý istedi birileri bizi, haydi buyursun
Otaðýmýz çok büyük, medeniyetimin adý da Türk`tür.
Asýrlarýn bilgeliðini bünyesinde taþýmýþtýr kadim kültür
Görkemini görünce ecnebinin, nutku tutulsun.
Kazýmýþýz Göktürk`te, Uygur`da dili kitabelere
Nasýl da korumuþuz onu asýrlardýr, biliriz ki hazine
Vehamet midir sonrasýnda yaþananlar bilemem
Dilin önemini göremeyen kafalara çiçek deremem.
Ve gün yüzüne çýkmaya baþlamýþýz cumhuriyetle
Soylu kültür daha bir ýþýldamýþ Mustafa Kemal`le
Atýlmýþ dile aðdalýk, anlamsýzlýk katan kelimeler
Halkýn söylemleri alýnmýþ temel, iþte asýl zafer.
Halk ayrý, saray ayrý telden çalarmýþ
Birinin dediðini diðeri asla anlamazmýþ
Türkçe konuþup, Arabi ve Farisi yazmak
Sanki bir hünermiþ gibi yýllarca da yaþanmýþ.
Bir bedenin baþý ayrý, gövdesi ayrý olur mu
Dilde böylesi karmaþa varken, dirlik kurulur mu
Ne devlet halka iner ne de halk çýkabilir huzura
Arapça, Farsça,Türkçe derken, alýn size Osmanlýca.
Bir millet diliyle yaþar, bulur dirliði, huzuru
Ona ihanettir, ordan burdan giren lügat muzuru
Dil ki o, saflýðýndadýr alameti köklenmiþtir öylece
Bir asýr öncesine deðin yaþananlar say ki bilmece.
Nasýl da buldu Türkçemiz özünü cumhuriyetle
Ve onunla daha bir güçlendi de geldik bu güne
Kuruldu köprüler asýrlar öncesi deðerlerle
Kalktý üzerimizden kesmekeþ, yürürüz geleceðe.
Anamdan kalan dilim en sevimli deðerim
Onu yeþertti rejim, cumhuriyeti de severim
Duyguda, coþkuda, ülküde birliðimiz dil
Yazarken de konuþurken de mutlaka özünü bil.
Ýþgalci denen maraz, dilden baþlar unutma
Tarihini, coðrafyaný, deðerlerini bil, sakla
Dildir ki o, birliðin bekâsý hem de aynasýdýr
Cumhuriyet ise onun hamisi, yataðýdýr.
Ýki güzide deðer, var olmaya da yeter
Biri verdi zemin, diðeri kültürdür derin
Güç buldu birbirinden, millet kalktý ayaða
Dil ve cumhuriyetle biz kalkmalýyýz ataða…
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.