Kaç kez kýrdým bilmiyorum Yaralý kapýlarýmýn tokmaðýný Sana kadar, Açýlmadýlar...
Kaç yeþile kýrgýnlýðým var Sen diye kokladým papatyalarý Sen diye tükettim cezve cezve umutlarý Ne fallarda aranmýþlýðýn var, Yüreðime saçýlmadýlar...
Acýyý kader, Kederi sabýr bildim Bu yüzden sabrý sevdim Bir tek sen olmadýn gelen, Sonra gömdüm yüreðime özlemlerimi Her mezar taþýnda ayný ad,sen, Her satýrda ayný Özlenen ve beklenen vuslat, Doldu kelamlarým boþ mermerlere, Dolsun...
Ve sonra Sonra unutulan son tokmak kalktý ayaða Ben dedi ben, beni unuttun Tut bir yerlerimden, Tuttum.. Açtým gönül mahzenime istikameti Ve bildim Senmiþsin görmediðim aþk kerameti Sevdim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ayaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.