SARAYIM BENİM
Sürükler meçhule hayat rüzgârý,
Virane hanemmiþ sarayým benim.
Saki, daðýtmýyor bade efkarý,
Yürek yanar, aciz harayým benim.
Ýsmini söylersen, mecnunu derler,
Aþkýna yanarlar paþalar, beyler,
Duygusuz bedenler boþ gönül eyler,
Baþýmý taþlara vurayým benim.
Bende güzelliðin mevsimi geçmiþ,
Hak yolda erenler çileyi seçmiþ,
Dosta da gidemem kervaným göçmüþ,
Vururlar zincire kýrayým benim.
Daðlarýn yokuþlu iniþli yolu,
Ayaklar nasýrlý, baðlýdýr kolu,
Tek tek kopardýlar on iki gülü,
Yol verin þahýma varayým benim.
Minnet etmem felek gayri sana da,
Gözler aðlar iken güldüm yine de,
Cahiller elinden durmam hanede,
Kahve fallarýyla yorayým benim.
Yürekte yatanlar bilinseydi kaþ,*
Nemrutlar ateþte taþ olsaydý, taþ,
Hüseyn’e, Yezitten baþ olsaydý, baþ,
Dayanmaz, patlardý yüreðim benim.
Meçhule yönelmiþ gider þu atlý,
Emircan dileðin olsun muratlý,
Aðzýndan bal aksýn, dillerin tatlý,
Varsýn, aðaç olsun direðim benim.
5.10.2023 Emir Þýktaþ *keþke
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.