YANAN CAN
Bir kýyamet yaþandý, bir an sanki Düzce’de
Yerle bir oldu þehir, talihsiz bir gecede
Bir korkunç gürültüyle, yer oynadý yerinden
Ýnlemeler geliyor, derinden ta derinden
Enkazlarýn altýnda bir bebek aðlýyordu
Kurtarýlmýþtý lakin yürekler daðlýyordu
Korkmayý sevinmeyi ölmeyi bilmiyordu
Tireyerek aðlýyor, aðlýyor gülmüyordu
Bir çadýr da bir soba, bulunmuþtu sonunda
Dünyadan hiç habersiz ýsýnýyordu o’da
Bir kývýlcým sýçradý, o çadýr alev aldý
Alevlerin içinde o yavru kalakaldý
Cayýr cayýr bir bebek yanýyor yanýyordu
Vahþeti haberciler, malzeme sanýyordu
Fotoðraflar çekilip, flaþlar patlýyordu
Ýnsanlýk vicdanýný bu hal tokatlýyordu
O çadýra bir yiðit aslan çýkýp dalmadý
O masumu alevler kuþatmadan almadý
Ýþte geldiðimiz yer, iþte ahval iþte bak
Ýnsanýn kýymeti bu, deðerler tepetaklak
Medeniyet kisvesi, maskesi olmuþ atmaz
Zulum vahþet dehþette kýlýný kýpýrdatmaz
Kedi köpek sevgisi, ayyuka çýkar güya
Bebeðin çýðlýðýn da, deðmez sabuna suya
Avrupa ile baþlar, her sözü her kelamý
Garibana çok görür sýcacýk bir selamý
Ey insaf vicdan þuur, gel artýk beþer darda
Sürgün edildiðin menzil hangi uzak diyarda
Nevimle iftiharým, intihara dönüþtü
Yüreklerde fazilet erdem kalesi düþtü
Yeter artýk yýllarca ödediðimiz diyet
Bizi biz yapan kesin; o tek din ÝSLAMÝYET
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Ali Bülbül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.