Asýrlardýr mesken bildiðin gurbet elin yollarýndan, Yolunu kaybetmiþ bir ceylan misali süzül’de gel, Bitmek bilmeyen hasretin haný saydýðýn sinem’de, Atan yüreðimin acýsýna gayrý can dayanmaz çýk çýkta gel...
Durunca ömrüme tüten harýn dumana nahoþ baþta, Kar etmeyen akýl’la beden dönmeden deli meczup bir divaneye, Mevsimler çalmadan yokluðunun karý yaðmýþ kara kýþlara, Ayrýlýk hazanýyla üþüyen ellerimi son kez daha örsün saçlarýný...
Arþýnsýz kefen saydýðýn tenimde yaz bahar terin soðumadan, Gecenin karanlýðýna kalmadan acýlar yokluðuna hançer çekmeden, Özleme derman gül kokulu tenini ömrüme baharla açan çiçek say’da gel, Çare bulamayan dertlerimin yollarýný ay büyümeden þafak sökmeden bulda gel...