SU, NE MİDİR ?

Gözyaþý kadar bile, aksa kâse doldurur.
Hayatýn baþlangýcý, her þeyin özüdür su.
Harareti dindirip, yüzleri o güldürür.
Canlýlýðýn görünen, belirgin izidir su.

Sabahlar buðusunu, sisini ondan alýr.
En güzel öten kuþlar, sesini ondan alýr.
Yeryüzü tüm rengini, süsünü ondan alýr.
Dünyanýn ýþýl ýþýl, parlayan yüzüdür su.

Yangýnlarý söndürüp, ateþin külün olan.
Yapraklarýna konup, çiçeðin, gülün olan.
Bulutlarda yetiþip, topraða gelin olan.
Kâinatýn en masum, en güzel kýzýdýr su.

Güneþin kavurduðu, yaktýðý topraklarda.
Rüzgarýn ateþ gibi aktýðý topraklarda.
Tüm gözlerin göklere, baktýðý topraklarda.
Her canlýnýn çektiði, derin bir sýzýdýr su.

Yerle gök arasýnda, hiç durmadan dolaþan.
Sabýr ve metanetle, tüm engelleri aþan.
Mûsýkisi köpürüp, hudutlarýndan taþan.
Þimþeklerin çakarak, çaldýðý sazýdýr su.

Kaðýt ile kalemi, manen seviþtirecek.
Baþýndaki dertleri, savýp savuþturacak.
Leyla’sýdýr sonunda Hak’ka kavuþturacak.
Ýsmail’in alnýnda, çýkmayan yazýdýr su.

(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)


Sosyal Medyada Paylaşın: