ezip geçen zaman deðildi gözkyüzünün boþluðunda sana bakamamak ayný suya ayaðýmýzý deðdirememekti
geçti gitti zaman gökyüzüm sensiz kulaklar sessiz lakin son taktýðýn þal elimde kokusu burnumda gidersen diye tüm budalalýðýma raðmen tedbirli davranmýþtým kaybettiðini sandýðýn þalý atarak çantamýn en dibine