Sus'amaz

Ýþitemediðini, anlayamadýðýný düþündüðün,
Ne vardý ise, bir zaman...
Hangi seslerdi, hecelerdi ise,
Seni inciten, üzen, kýran...
Hangi suretlerdi, gönüllerdi ise,
Seni susturan, küstüren, utandýran…
Susamazdý ki Aþk’ým,
Asla, Feryadýn…
Susamazdý yüreðin, gözlerin, kalemin,
Figanýn...
En derin manalarý duyardýn,
Hissederdin, görürdün, yazardýn...
Yaþardýn, yaþatýrdýn, en sessiz,
Puslu, sisli, gizemli gecelerde.
Bakýþlarýn ok olurdu, karanlýðý delercesine.
Aynalar çatlardý, kýrýlýrdý, hasetle.
Taþ duvarlar bilenirdi, hasretle, özlemle.
Demir parmaklýklar, eðrilir, ayrýlýrdý, kudretiyle.
Sýrrýn anahtarý çözülürdü, derinden derinden.
Mana, kelama dönüþürdü.
Ateþin yükselirdi.
Kalemin alev alýrdý.
Kaðýdýný tutuþtururdu.
Yüreðindeki yangýnlar,
Kýzýl kýzýl, rengini resmediyordu.
Yanýyordu ilhamýn.
Yanýyordu Can…Can... Can…
Aþk Od’un olmuþ, piþirdikçe
Gözlerinden damlamýþ,
Can suyun,
Kelam üstüne.
Kalemini kýramamýþ.
Kaðýdýný silememiþ.
Yangýnýný söndürememiþ.
Üç Heceyi Kül edememiþ.
Kül de olsa, Aþk dilini yutmamýþ.
Sus’amamýþ.
Yaþamýþ.
Yaþayacakmýþ
Yaþarmýþ.
Yokluðuna þahit,
Var Olacakmýþ.

2017

Sosyal Medyada Paylaşın: