Bir ömür boyunca bekledim durdum Yandý bu yüreðim yar diyemedim Hep içime attým sustukça sustum Buna sebep sensin yar diyemedim
Umutsuzca hayatýmý sürdürdün Yüreðime dert kederi doldurdun El alemi bu hakime güldürdün Buna sebep sensin yar diyemedim
Kýrýk bir gönülle yaþadým durdum Boþa ümit edip kendimi yordum Bir divane gibi döndüm ha döndüm Buna sebep sensin yar diyemedim
Üzülmekle geçti benim günlerim Bilinmeze gider gayrý yollarým Sen kýrdýn sevdiðim benim kollarým Buna sebep sensin yar diyemedim
Artýk dünya ile sende gözüm yok Tükendi yüreðim yanar közüm yok Ateþoðlu yaþama gayri lüzum yok Buna sebep sensin yar diyemedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlyas Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.