Gül parem ömrümden böyle zamansýz,
Þimal gibi birden kayýp da gittin.
Ben seni severken hadsiz amansýz,
Kalbime bir hançer sokarak gittin.
Alev idin kadehimde içtiðim,
Nefesimdin bin bir paha biçtiðim,
Bu gönlüme sevda diye seçtiðim,
Ellerin sözüne kanýp da gittin.
Yanarým özlemin acýsýna ben,
Ýsmini her lahza anýþýma ben,
Ne derim sorana cevapsýzým ben,
Hatýranla yalnýz býrakýp gittin.
Dönmezsin bilirim gittiðin yerden,
Selamýmý kestim ne gelir elden,
Sanma ki mutluyum öldüm kederden,
Gönlüme bir ateþ koyup da gittin.
Ruhuma tercüman dilim söylesin,
Ardýndan aðlayan gözüm söylesin,
Yokluðunda bizar özüm söylesin,
Günümü geceye çevirip gittin.
Halim periþandýr gittiðin anda,
Güller yeþermiyor bu bahtsýz canda,
Hala sevgin dolanýrken kanýmda,
Katlimi ‘helaldir’ sayarak gittin.
Fatma Kübra GÜRBÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.