Ölümler

Ölümler düþlüyorum ben
Bir yaþama sýðdýrýlmayacak hayallerim var benim
Kelimelerin ýþýðýnda
Özlemler çekiyorum ben

Ah þu çocuksu düþüncelerim
Yalnýzlýklarým kimsesizliklerim
Karanlýklarda pusulalarým
Sevincim mutluluðum
Neredesiniz nerede

Ey hüzünlü yaþam neredesiniz
Gözlerim arkada kaldý
Ölümler düþlüyy ölümler
Çaresiz ve kimsesiz
Ellerimi uzatýyorum
ellerim kýrýlýyor
Sonra
Sarýlýyorum sarýldýklarým
topraða dönüyor

Ey içinde huzursuzluklar barýndýran Dünya
Topraktan kan
Gökyüzünden yeryüzüne
katliamlarý ile dolan Dünya
Sevdik seni sevdik maalesef
Sana aþýk sana meftun olduk
Ýki tutam topraða Gümen Dünya

Ölümün rengi ne
hangi renk acaba
Gökyüzüne yükselirken ruh
Yaþam bir film þirindi gibi
Gözlerimizin önünden geçer mi
Yanlýþlýklarýmýz mutluluklarýmýz aþklarýmýz
O an
ne geçer acaba gözümüzün önünden
Bazýlarý der ki ahiret yoktur
Bazýlarý der ki yok olacaðýz
Bazýlarý
Toz olacaðýz külümüzü dünyaya savuracaðýz der
Ýnanmak istemez inanmaktan uzak durur
Ýnanmaya inanmak da bir külfettir onlar için
Oysa ki
Zalim zulmünün cezasýný çekmeli
Ýhanet eden ihanet bulmadý
Acý çeken acý çekmeli
Bu zýtlýklarýn dünyasýnda
Eriþilemeyenler
O kutsal günde acýyý tatmasý gerekmez mi
Kimisi için toz
kimisi için toprak olacaðýz
Kimisi için yanacaðýz
kimisi için cennetleri göreceðiz

Ey ölüm
Varkýðý ile sonsuzluða kapýlarý açan
Bir mezar taþýna hapsedilen yaþamlar
Aç kollarýný biz geliyoruz




Sosyal Medyada Paylaşın: