Gün İçinden
Yorucu bir gündü belki de
Yazmaya üþeniyorum da
Bazen içimden geçenlerin
Hýzýna parmaklarým yetiþmez de
Ekrana geçiverse yazmak istediklerim diyorum
Oysa gün içinde sabahtan
Merkeze gitmiþtim de
Amca kýzý, birlikte büyüdük
Kýz Kardâþým diyebileceðim
Kuzenle buluþtuk
Konak Meydan’a yakin
Kemeraltý giriþinde
Bir baþvuru bahanesi vesile
Eski Adliye binalarýn altý bir kafede
Ýki bacý, evlatlar gurbete okumaya gidince
Baya dertleþtik, muhabbet koyu,
Ýki gevrek, iki çay
Aðlaþtýk güldük
Sonra bindik metroya
Kuzen evine
Ben
Balçova’daki doðduðum sokaktaki
Evimize döndüm
Annem de olunca memlekette köyde
Bomboþ odalarý dolandým gezdim
Duvarlarý seyrettim
Eþyalarý kokladým
Arka balkonun çiçeklerini suladim
Yýllardýr sokakta beslediðimiz kedilere
Yem verdim
Ha bir de
Kedi deyince,
Kýnalýmý kaybettik de cumartesi
Pazar günü Ýçmelerde,
Yol kenarý ,boþ bir arazide
Selvilerin altýna defnettik ya
Veterinerde en son görmeye gittiydik de
"Hiç sevdirmedi ki bir kere bile kendini" diye
Donmuþ vücudunu okþarken aðladýydým
Malum annemin evinin, yan apartmanýnda
Halam evi, giriþ katýndaydý da
Dairenin arka tarafý
Bahçesine baktým,apartman yan boþluðundan
Demir kapýlý giriþli
Çiçekleri, saksýlarý, asmasi, limonu
Bomboþdu bahçesi
Ah Halam dedim de
Sen de yoksun gayrý
Bir hal hatýr soracak
Kime kalan dünya
Öksüz dallar, yapraklar, budaklarla
Bir de orda kalakaldým ya
Sonra en son topladým ardýmý
Daðýlmak için
Defetere uðradým da
Attým kendimi
Çýktým annemin evden
Apartmandan
Çýktým sokak merdivenlerinden
Bindim üst tarafta park ettigim arabaya
Bastým gaza
Devam hayata…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semiha Türkmen Çiçekoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.