YANDIKÇA ERİYORUM

Yüregim bir buz dagýnýn görünmeyen yüzü
Sýcak bir yaz günü donuyorum üþüyorum
Hoyrat rüzgar sert esti ayýrdý bizden bizi
Dalýnda kurumuþ yaprak gibi düþüyorum

Bülbüller gibi öterken yem yeþil dallarda
Martýlar gibi uçarken mas mavi göklerde
Þimdi mecnun gibiyim ýssýz kuru çöllerde
Ateþ olmuþ kor olmuþ kumlarda yürüyorum

Mutlu günüm ellerimi tuttugun o gündü
Senden sonra hayallerim umutlarým söndü
Kuytularda sakladýgým çocuklugum öldü
Ýçimde büyüttügüm zýndanda çürüyorum


Ateþ böçegi gibi ýþýldardýn geceme
Name name dolardýn þiirlere heceye
Nasýl dayanýlýr bilmiyorum bu acýya
Ateþe atýlmýþ çýra gibi yanýyorum

Düþündükçe maziyi dalýyorum derine
Koyamadým koymam kimseyi senin yerine
Umudumu tutuþturdum koydum ellerine
Þamdanda mumlar gibi yandýkça eriyorum
_= DURSUN DURUKAN =_
Sosyal Medyada Paylaşın: