Gül açar mý sensiz? Can sever mi nedensiz? Bal verir mi sevgisiz? Gün doðar mý tansýz? Sen gidiyorsun iþte!
Dallar yapraklarýný dökmekte, Kuþlar boyun bükmekte, Acý, acý ötmekte, Doða yine küsmekte. Sen gidiyorsun iþte!
Hani yazlarý yaðmur yaðmazdý? Seninle güzelleþen hayat, Hani sessiz olmazdý? Hani karanlýk çökmezdi? Sen varken bulutlar aðlamazdý! Sen gidiyorsun iþte!
Gidiþini sezen yürekler gamlý, Biraz daha kal diyemeyen, Sulu gözler anlamlý, Yüreði dost canlý. Fýrtýna kopar nadir zamanlý, Suskun gönül isyanlý. Sen gidiyorsun iþte!
Bilirim, gittin ya geç dönersin, Eylül artýk göç mevsimi heyhat! Göçmen kuþlar da gitmekte, Gidiþler hüzün elbet. Sen gidiyorsun iþte!
Unutulmak kurþun yarasý, Unutma sýlayý evlat? Emircan’ý özlersen, Hasreti biter elbet. Senin olmadýðýn yer zillet! Sen gidiyorsun iþte! 27.9.2023 Emir Þýktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emir ŞIKTAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.