ÖLÜM...

ÖLÜM....

Ölüm,
Hiç bana bu kadar güzel gözükmemiþtin .
Artýk sonsuzluðu istemiyorum
Bir kaç satýr hayat hikayesi ve güzel bir mermer taþý.
Ýsmiminde yazýlý olmasýný istemiyorum.
Hayat o kadar yordu ki beni bu dünyadaki varlýðým bana zul geliyor.
Sanýrým geride býrakacaklarým beni anlarlar.
Bunu istemesemde zaman üþüdüðünde kalplerde buz tutar.
Neyse, ölüm duy sesimi.
Seni çaðýrýyorum.
Bir hayli çektim bu dünyanýn yükünü.
Suç ceza belkide müebbet, veya alkýþlarla imkansýz olan yolu geçmek.
Her neyse artýk benim için önemi yok.
Varlýk nefes aldýkça yolu uzatýyor.
Yapma.
Bana bunu yapma.
Bu yaþtan sonra gülmenin anlamý ne?
Zaten onuda bilmiyorum.
Gülmek sevmek sevilmek....
Sanýrým bunlar insanlarýn yaþam felsefesi.
Ýyide, ben felsefe okumadým ki.....
Bana acýyý öðrettiler.
Doðarken aðladým.
Sev dediler ateþte yandým.
Ölüm gel hadi neredesin...
Ýki evlat býraktým geriye,biraz hüzün düþsede geceye dolunay vaktinde veda ne güzel yakýþýr.
Sakýn ha korktuðumu sanmayýn.
Bu dünyada insanlar sevmeyi bilmedikce ...
Ölüm daima güzeldir....

24.06.2023
Gürkan Baykal
Sosyal Medyada Paylaşın: