DÖKÜLEN YAPRAK GİBİ

sonbahar rüzgarýna kapýlmýþ
dalýndan dökülen yaprak gibiyim
ömrüm geçiyor sular seller gibi
yalnýzlýðýma isyan ediyor hayatým

yine düþüyor aklýma sevdiklerim
özlem yaðmurlarýnda ýslanýyorum
gözümden döküldükçe damlalar
bu gecede hasret þarkýlarý çalýyor

sokaklarda dolaþýyorum sýrýlsýklam
duygularým dolup taþýyor içimden
bardaklarý dolduruyorum durmadan
deli yüregimde acý dolu ezgiler

aklýmdan geçiyor tek tek geçmiþim
gecenin yarýsý oldu eski dinledigim þarký çalýyor
vurun dalgalar diyor þarkýda insem sahile
dinlesem denizin sesini neler söyler neler

yedi tepesinde de geziyorum istanbulun
her tepesi farklý bir ahenkte
þairin dedigi gibi istanbulu dinliyorum
her köþesinde ayrý bir müzik

bir kenara çekiliyorum izliyorum
bogazda gecenin yakamozlarý
rengarenk yanan ýþýklarý gökte ay ve yýldýzlar
sonbaharýn tüm güzellikleri var

cisil cisil yagýyor yaðmur inceden
ýslanýyorum ýslanýyorum hafif hafif
saçlarýmdan dökülüyor sular
bu gecede hayal alemindeyim

içimde duygular dolup taþýyor
karþýmda yari görüyorum sanki
bu gecede dolup taþýyor yüreðim
sonbahar rüzgarlarý esiyor her yanýmda


Sosyal Medyada Paylaşın: