MEHMET’E SELAM SÖYLE
“Mehmet Cantekin’e Saygýlarýmla”
Giden dönmüyor anne dünyanýn çarký böyle,
Genç ölüm büyük zulüm kalbim kýrýk fay gibi…
Ateþ sönmüyor anne Mehmet’e selam söyle,
Gece gündüz benimle Güneþ gibi Ay gibi…
Acý yürekte baki yok bir hesap kesimi,
Durur yirmi bir yaþýn o güzelim resimi,
Can bedenden çýkmadan dilden düþmez isimi,
Mehmetsiz gün kavurur zaman akar tay gibi…
Edebiyat aþýðý þiir dilde ezberdi,
Ýlim irfan tutkunu yarýnlara rehberdi,
Altmýþ dokuz Eylülü kandý kara haberdi,
Aktý göz pýnarlarý dere gibi çay gibi…
Gencecik yüreðiyle mazlum insaný sevdi,
Mevsimlerden baharý Mayýs Nisaný sevdi,
Özgürlüðe sevdalý zulme isyaný sevdi,
Mücadele yollarý tuzaklanmýþ ray gibi…
Cantekin der; zalimler düþünen baþa düþman,
Nehir deniz ormana topraða taþa düþman,
Halkýn sofrasýndaki bir lokma aþa düþman,
Bizi köle görenler kýyafetle bay gibi…
17 MAYIS 1948 - KÂHTA
19 EYLÜL 1969 - ÝSTANBUL
29.07.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.