Rutubet kokulu kentimde, birbirine gülerken kaçan maskelerin karanlýkta yürümekten korktuðu kaldýrýmlar var.
Ve o kaldýrýmlarýn köþe baþýnda, gölgesini aydýnlatan paslanmýþ lambalarýn körlüðünde dans eden ateþ böcekleri.
Ýþte gülüm, O böceklerin gizemli sabrý var þimdi bende, Bekle...
Sabýrla döneceðim kendime, Ruhumda gölgelensin, Seni görmek için yaktýðým Kirli mumlarýn izdüþümü,
Ve yokluðuna nefeslensin Geçmiþimin kördüðümü.
Sabýrla döneceðim kendime, Ve okumak için bekleyeceðim Gözünden silemediðin piþmanlýðýnýn Sonu karanlýkta bitecek Hazin öyküsünü...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Ayaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.