çýrpýnýrken heveslerimiz Evrenin kahýr yüklü yörüngesinde kendi rotasýndan sapmýþtý idealler hallerin rengi kaçmýþtý hayallerinde
bulup, bulup yitirilen yaþamlar birikiyordu zifiri karanlýklarýn kuþ uçmaz, kervan geçmez gölgesinde saymadým kaç masum defnediliyordu beyaz kefeniyle kabirlerin müntehirine
umudumuzun kara sularýnda hüzzam bulutlarý kol geziyordu üleþmeyi eller üstüne tutmak yerine neþeye kesik atýlýyordu insanlýðýn güzergahlarýnda bir boþ beþik sallanýp duruyordu yüreklerimizin zulalarýnda aþkýn ise esamesi bile okunmuyordu Eylülün son yapraðýnda
ey aforizma ey melisa lütfen kýzma öyle ayak üstü de sýzma elbet bir çare bulunacak deðer arz edenlerin tümevarýmýna
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.