Herkesi kendim gibi sandým Nede güzel aldandým Hep kandým oyalandým Herþeyi kaybedince anladým
Sen canýmdan ötesin Her þeyden deðerlisin Sensiz dünyam zindan Bu diyarlarda duramam Nefes dahi alamam
Diyen gafil sefiller Ne de güzel yalanlarý Bir bir kalbe dizdiler Kendini bilmez faniler Dünya bitmez bellemiþler
Hesap kitap yok zannetmiþler Yaptýklarý yanlarýna kalýr bellemiþler Zavallý kendini bilmezler Dünya onlara kalacak zannettiler Mazlumu ezip geçtiler Garibi fukarayý seyrettiler
Gel izle þimdi Kalpleri nasýl karardý Kulaklarý duymadý Gözleri hiç bir þeyi görmedi Saltanat uzun sürmedi Para dolu cepleri yüzlerini güldürmedi Yedikleri doyurmadý Giydikleri ýsýtmadý Geçmez bitmez sandýklarý her þey geçti bitti
Kavgalarý boþunaydý Hýrslarý kalplerini öldürdü Gömülecekleri bir sevdalý kalp bulunmadý Herþeyleri vardý sanki Ama Çok þeyleri yoktu
Sosyal Medyada Paylaşın:
Berlin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.