Ne zaman bilye oynayan çocuklar görsem Annemden köþe bucak sakladýðým Babamýn görse bile umursamadýðý Cam kavonozdaki gökkuþaðý gelir aklýma
Ufacýk tefecik boyumla az kafa tutmadým Mahallenin kömür kokulu çocuklarýna Çok kanadý dizlerim Öpülüp geçsin diye hiç beklemedim Toprakla karýþýp kabuk baðlardý yaralarým
Salla sümük top oynadým sokaklarda Kimini bilerek kimini bilmeyerek Çok kýrdýk Ali dedenin camýný Býçak kesiði toplarýmýzýn hýncýný alýrcasýna
Tren yolunda elimizde poþet Vagonlardan dökülen kömürleri toplardýk Bekçilerden kaçmak Engelli maraton yarýþýydý sanki Düþene ah vah etmeden arkanýza bakmadan nefes nefese Tabanlara kuvvet sývýþýrdýk
Gözyaþlarý Ýs tozuna yol yapmýþ yüzüyle gelirdi arkada kalan Bizde belli belirsiz kýkýrdaþmalar Pis koluna silerdi isli yüzünü Kahkahalar kuþ seslerine karýþýrdý ardýndan
dantel yakalýk Kir pas içinde Her kavgada cebleri yýrtýlan önlüðüm düðmesi kopmuþ yakamla dönerdim eve
Annemin kavgasý hiç bitmezdi benimle El alemin kýzlarý evde iþ yaparmýþ Kardeþlerine bakarmýþ Ben erkek Fatma gibi Sokaklarda oynuyor muþum El alem ne dermiþ
Ah çocukluðum Hangi ara ömrümün kýyýsýndan gelip geçtin Hangi ara tükettin seneleri Hiç fark ettirmeden
Göz çukurlarýmda yitip giden Zamanýn izleri Avuç içlerimde can çekiþen güvercinler Kýrýlýp daðýlan gökkuþaðým
O el alemin kimlerden oluþtuðunu hiç öðrenemedim bütün hayallerimi alýp götürdüler
Yaþamadan yaþlandým sanki
Gözyaþlarýmý hapis ettim Gözbebeklerime
El alem görmesin diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meryem Ayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.