BU KAÇINCI ÖLÜŞÜM

Ne çok öldüm ben, ne çok ecelsiz
Bölüþüldü etim, kimliðim belirsiz
Dað baþýnda öldüm, parçalanmýþ
Kusursuz bir ölümdü tasarlanmýþ
Bin yýllýk bir açlýktan çýkmýþcasýna
Saldýrdýlar üstüme
Ne çok kudurmuþ
Ne çok saldýrgan
Azar azar payladýlar beni
Gece bile korktu çýðlýðýmdan

Olaðanca kalabalýk bir meydan
Ýnsanlar kör,insanlar saðýr ve suskun
Telaþ içinde koþturan bir kadýn
Elinde buruþturlmuþ kanlý bir afiþ
Vurulmuþum genç bir kýzýn gözlerinde
Çullandýlar üstüme
Nasýl insafsýz
Nasýl vijdansýz
Yaþýma bakmadan vurdular beni
Ölüm bile korktu gözlerimden

Diyarbakýr’da gece ve karanlýk zýndan
Mosmor aðlar, kahýr yüklü genç adamlar
Aydýnlandý karanlýk, gördü saçsýz kadýnlar
Yandý hücreler bir kibrit büyüklüðünde
Tutuþtu dört yandan, yandým alev alev
Aðýr tiner kokusu
Bakýyor hain
Bakýyor cellat
Etim terkediyor kemiklerini
Diyarbakýr bile korktu cesedimden

Soðuktu, sokaklar buz kesmiþ
Ellerim, saçlarým, gözlerim üþüyordu
Birden silah sesleri, birden kurþun yaðýyordu
Ve canýma deðen yirmi karanfil çiçeði
Sokak akan kanýmla yýkanýyordu
Nasýl sýcak
Nasýl kýrmýzý
Nasýlda akýyordu
Denize giden ýrmak gibi
Toprak bile korktu kanýmdan

BEÞÝR ÇÝTAK
Sosyal Medyada Paylaşın: