Sýðamýyorum ; bu gece hiç bir yerlere
Ne eve nede þehrin, sokak ve caddelerine
Özlemin sarmýþken, üþüyen yüreðimi.
Sevgili ! ruhun parçalara ayýrýyor benliðimi.
Kilometrelerce uzakta hangi yosmanýn,
Koynunda sýzýp kalmýþsýn , gecelerin
Gizemli sarhoþluðunda aklýna geldim mi
Sevgili ! Yok oluyorum sessizliðin pençesinde
Ruhum ruhuna o kadar adanmýþ
Her gece sana romanlar yazýyor.
Hayatýmý bölüp çarpýp sana çýkarýyor.
Sevgili ! Ben düþler kurarken sana dair.
Sen hangi diyarlarda ? bensiz gülüyorsun.
Kim bilir ; kimin ellerinden tutuyorsun.?
Hiç mi kalbinde sevgimi hissetmiyorsun.?
Sevgili ! Ben bugün de sana içiyorum.
Hoyrat bir sevdanýn pençesindeyim.
Rüzgara kapýlmýþ yaprak gibi savruluyorum.
Seni sensizlikte de ölesiye seviyorum.
Sevgili .bendeki seni sen bilmiyorsun.
Bu gece diplerdeyim vurgun yemiþ
Gibi daðýldým girdaplarýnda sensizliðin .
Denizden gelen her rüzgarda kokun iþlemiþ
Sevgili ! Sonsuzumsun derken sonum oldun .
**(Cangülüm)**11/07/23 saat.02:24
Nebahat Kýlakay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.