Biz birdi, biz tektik. Ayný toprakta yaþar. Ayný hava solurduk. Biz dün, bugün, yarýn TÜRK milletiyiz ...
Omuz omuzaydýk Çanakkale’de, Dumlupýnar’da. Koyun koyuna yattýk Sarýkamýþ’ta Hepimiz ordaydýk her yaþta Biz dün, bugün, yarýn TÜRK milletiyiz ...
Hava masmavi, açýk ve güneþli. Hakça bölüþüp, halkla yaþardýk. Damlalar bile eþit düþerdi topraða.. Biz dün, bugün, yarýn TÜRK milletiyiz ...
Sonra esti karayel. Getirdi kara kara bulutlarý... Ayýrdýlar bizi saðcý, solcu diye.. Yetmedi alevî, sünni olduk Biz dün, bugün, yarýn TÜRK milletiyiz ...
Kinlenip düþman olduk birbirimize Kurþun sýktýk acýmadan kardeþe. Fýrsat verdik þerefsize kalleþe Biz dün, bugün, yarýn TÜRK milletiyiz ...
Uyan kendine gel ey büyük millet. Her yerde kan, göz yaþý, zillet... Damarlarýnda muhtaç olduðun kudret Biz dün, bugün, yarýn TÜRK milletiyiz ... BÝRÝZ, BÝR OLMALIYIZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.