Anılar
gecenin tenha bir yerinde, bir yerlerdeyim
uzak diyarlarda bir yar hasretinde
saat, gece yarýsýný çoktan geçmiþ
dýþarýsý serin bu gece
usulca esen rüzgar, alýp götürdü beni yine o anýlara
yine böyle gecelerde
yürümekten býkmadýðýmýz o sahil yolunda
o serin, hatta iliklerimize kadar titreten rüzgarla
bir beden gibi, sýmsýcacýk yüreklerimizle
hissetmezdik o serin rüzgarlarý bile
uçuþan saçlarýn ne güzeldi
ah, ne güzeldi Açelya
yüzünde ýþýl ýþýl, o gülümseyiþin ne güzeldi
gözlerin ne sýcak bakardý gözlerimin derinlerine
offf anýlar... anýlar
yaþanmýþ mutluluklardan arta kalanlar
neden böyle acýtýr ki yüreðini
neden sýzým sýzým sýzlatýr ki bedenini insanýn
neden, boðazýna bir þey gelir düðümleniverir de
aðlamak gelir içinden
aðlayamaz, öylece kalýrsýn
neden
artýk korkuyorum sevmekten
korkuyorum mutluluklardan
bakamamki gözlere
o en mutlu anlar
o sevdayla bakan gözler
bir gün aðlatýr insaný , biliyorum
tutamam elleri
üþür ellerim sonrasýnda býrakýlmýþlýðýn
her yerde, yalnýz býrakmazki beni, anýlar
soluk bir resimden
solgun bir yarin bahçesinden anýlar
ah..belki bu da benim kaderim, alýn yazým
artýk, anýlar kaldý senden bana nazlý yar
yaþanacak yalnýzca acýlar kaldý
o acýlarda arýyorum kayýp bir þehir gibi
aldatan ve aðlatan bir mutluluðun
solan mevsimlerde kalmýþ izlerini
ve seni, o anýlarda arýyorum
Açelya ...
Mert YÝÐÝTCAN
maltepe / istanbul 2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.