ENGELLER VAR
ENGELLER VAR
kýsa anlamlar kuruyorum bu aralar
hiç sevmemiþtim kimseyi senin kadar
hiç bir þeyden çekmedim
yokluðundan çektiðim kadar
baktýðým herkes sana benziyor
gözlerim uykusuz bir rüyadalar
unutma yar
ne unutmayý hatýrlayan var
ne de unutulduðunu unutanlar
düþlerimde ki rýhtýmlar hep yosunlaþtýlar
ne gemiler var ki bu limana hiç yanaþmadýlar
yeteri kadar çekmedim mi
yeteri kadar
tatlý bir rüzgar daðýtýr hayallerimi
süpürür kaldýrýmlar
sen yine gidiyorsun
hadi git
git gidebildiðin kadar
sen bilmezsin
haberini getirir kuþlar
gözlerime bak
karanlýk oralar
buralar cehennem
cehennem buralar
aþkýn ateþi
ve içimde oluþan har
anladým ki
bir sabah vakti
mezarlýk yokuþunda
elimde ispirto þiþesi
beni ölü bulacaklar
bakýþlarýnla sunarken inkar
o dudaklar beni oklar
ve batakhanede ki kanlý nigar
bir tek halimden o anlar
hem bunlarýn seninle þimdi
ne ilgisi var
yaðmur yaðacaktý dinecekti
lamba yanacaktý sönecekti
bu kalp atacaktý ölecekti
sevgili artýk ne önemi var
bu kýþ bitince
hiç bitmez yazlar
deðmezmiþsin
ne kýrýlýr o taþ kalbin
ne birazcýk sýzlar
unutma yar
çiçekler ölünce meyvenin zaferi baþlar
sen yine gidiyorsun
hadi git
git gidebildiðin kadar
sen içimde büyüyen yemin
ben affedilmeyen günahkar
þimdi çölde gibiyim
elimde bir buz parçasý
sensiz yaþamak sevdiðim
bu buz eriyene kadar
dizinde uyuduðumu düþün
dizinde hiç uyumamýþken
biliyorum
sað sol direk bu laflar
olmuyor
yerin dolmuyor
bu suç kabulü
bu samimi ikrar
saatler durdu þimdi
itirazým var
bunlar çok ucuz itiraflar
bunlarý yazan lanet bir yazar
þimdi radyoda eski þarkýlar çalýyor
ve dokunuyor bana ayrýlýklar
bir çoðalýyor
bir kesiliyorum
hayat iþte
eksiler
artýlar
sahipsiz mezarlardan koyu bir hüzün sýzar
bende döküyorum içimden hüznümü mezar mezar
bir sessiz veda
bir deli rüzgar
beni unutma
öldüðümü hatýrla
buraya kadar
bu kadar
mevsim artýk sonbahar
sen yoksun ya
sokaklarda hüznün þarkýsý çalar
ve ýslýk çalar aðaçlarý titreten rüzgar
yankýlar sokakta yalnýz dolaþan birini arar
koþturma beni þehirden þehire
zinhar
daraðacý yýkýlýr ipler kopar
en karanlýk ufuklar
sensiz
sessiz
ve derinden doðar
hiç dindiremedim
ve hiç dinmez bu yaþlar
ve sitemim
ve içimde oluþan har
gecenin sarkacýnda kaldý bakýþlar
bundan gayri
ýslah olmaz
kapkaranlýk þafaklar
bir yol var ki aydýnlýða
onunda önünde engeller var
Turgut Sakin
Sosyal Medyada Paylaşın:
ŞairTurgutSakin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.