Aklým fikrim hep firarda, türlü çeþit oyunu var Þu yaþamýn sýrlarýna, eremedim eremedim. Güdülmeyi mübah sayan bin bir çeþit koyunu var Neyi güzel neyi çirkin, göremedim göremedim.
Emek verdim sevdim diye her engeli aþtým sandým Olmadýðýn son rüyadan bin bir güçlükle uyandým Dediler güller dikensiz, ben de bu yalana kandým Gülleri hep diken sarmýþ, deremedim deremedim.
Hamallýkmýþ benim iþim, baþýma gelince bildim Dertlerimin arasýnda gâh aðlayýp gâhi güldüm Bilmem ki garip dünyaya dert çekmek için mi geldim Þu dünyanýn sefasýný, süremedim süremedim.
Kimse görmedi halimi, yýllar yýlý aðladým ben Bitmek bilmez geceleri birbirine baðladým ben Sabýr taþým çatladý da ýrmak gibi çaðladým ben Hal bilmezin defterini, düremedim düremedim.
Ýki tatlý söz duyunca sandým ki murada erdim Bir gün geleceksin diye yoluna gülleri serdim Bunca çilenin sonunda kavuþmaktý benim derdim Vuslat denilen duraða, varamadým varamadým.
Leyla oldum Mecnun yoktu, her seferde döndüm baþa Bazen yem olmuþ gibiydim, gökte uçan garip kuþa Þöyle aðýz tadý ile, bir gün gelemedim coþa Riyakardan hesabýmý, soramadým soramadým.
Leyla Ýnan (Ýstanbul - 26.09.2023 - 00.38)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leyla İnan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.