Bir el indi benliðime, tuttu çýkardý varlýðýmýn üstüne. Ýnsana baktým, insanlara… Ýnsanlýða… Kendime baktým yaþanmýþlýklarýn aðýrlýðý gözlerimde. Kayboldum her defasýnda ne geldiyse aklýma.
Ruhuma dokunan bilinç ötesi yalnýzlýðýn sonsuz iradesi. Anlatabilirliði anlamýyla sýnýrlý zaman mekan belirsizliði. Ve insanoðlunun kaybetmelere olan nedensiz talebi. Ýnsaný düþündüm, insan olmayý… O hayat denen ölmeleri.
Nedir bunca kötülüðün kaynaðý olmanýn dayanýlmaz cazibesi? Gevezeliði gerektiði yerde susturmak neden, vicdanýn sesini ? Birilerinin günahlarýnda gezinirken Nasýl uyunabilir geceleri? Oysa bir anlamý olmalý deðil mi? Ýnsan olmanýn bir þerefi…
Bu aleme doðmanýn bedeli nasýl ve neden öldüðünde gizli. Tamahkarlýðýn yolunda sahip olmalarýn zevki için deðer mi? Ýyi olanlarý küçümseyip alay etmek bir nev’i kibir deðil mi? Birilerinin mutsuzluðu üzerine, mutlu hayatlar için hayal etmek Ýnsan olmanýn, insanlýðýn olmasý gereken hangi hasleti?
Kaybedenlerden deðil miyiz? Dünya denen kafeste olmaya alýþarak. Yaradan’ýn aþkýna sýrt çevirip gereksizliðinde hayatýn þanslar aramak. Azalanlardan deðil miyiz? Yalanlarýnda hayatýn ceset ceset çoðalarak. Biz ne vakit kýyametimizin yollarýný döþer olduk geldiðimiz yeri unutarak.
Bir gerçek indi gerçek bildiklerime, aldý bensizliðimi götürdü özüme. Anlatabilseydim insanlara, insanlýða… Aslýnda pirinç yok Dimyatlarda. Baharlarýn ardý kýþ da oluyor yaz da, Gönlümüze dokunan o her neyse. Var oldum her zerremle sýðýnýrken þah damarýmdan yakýn yüce Allah’a.
TmR 27.09.2023
Sosyal Medyada Paylaşın:
TmR71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.