Göçebe Sarısı
eriyen güz rengidir
küstüm baðlarýnda yedi verenin
anla ki bozulmuþ
kanatlanmýþ acýlarýn
trajik bir öyküye aðaran
þakaklarýndan süzülen kýr damlasý
bir veda busesi kondurmuþ aklýna topraðýn
ama öylesine karanlýksýn, öylesine hazin
ya okyanusa dalan þu yorgun güneþ
ya göz kapaklarý aðrýyan þu yýldýz
ya da sen
sessizce kayýp gitmektesin
iki cümleden doðmuþ göbeði kesilmiþ þiirsin artýk
ne varmýþ ne de yokmuþ, anla ki tarih olmuþsun
hadi emzir acýný taþlara
ne sefasý kalmýþ akþamlarýn
ne turuncusu bir sabahýn, ne de filintasý yýllarýn
anla ki yorulmuþsun anla ki uyumuþ
oysa zaman da ölür, kendi geçmiþine gömülürmüþ
ne geleceði kalýrmýþ sonra ne de bir geniþliði
gül dalýndan kuru aya
Ýnsan kanýndan maveraya
çekilirmiþ birden, çekilirmiþ kalabalýklar tenhaya
kül yüzünde donuk bir hayret
tanýmsýz bir korku
þu "can kuþu" dedikleri var ya can
palazlanýr da bir gün
özgürlüðünü görür zindanýný üzdürürmüþ
sonra da bir avuç çýðlýk
kýrýlmýþsýn en ince yerinden
buyruðuna teslim olmuþsun rüzgârýn
yazýlmýþ, bir imzaya kalmýþsýn
anla ki ölmüþ
anla ki üþümüþsün
ne zikzaklarý kalmýþ baharýn
ne de paltosu bir hayatýn
anla ki hepsi düþmüþ
_boran
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ramazan Boran 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.