Seni tanýyanlar! Senin bu tavrýna, çok þaþýrmadý! Sana olan o, engin sevdadan... Bende, artýk, hiç eser kalmadý! Alkolu kendime, derman diye kanýp, içmedim! Senin iki yüzlülüðün beni boþluða itse de! Yaþamdan bezdirip, intihara sürüklese de... Asla, yok oluþun, bezginliðine kendimi býrakmadým! Hüzün çýkmazlarýndan boþluklara düþerken, Tutunacak bir dal diye... Alkole, kumara, kadýna, pavyona... Zafiyet gösterip uzanmadým! Aþkýn uçurumun da YÂRADAN’dan imdat beklerken... Bin parçaya bölünüp, topraða daðýlmadýn! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.