Rüzgâr Gibi Geçti

Göz açýp da kapatýlan zamanda,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.
Söz açýp da top atýlan zamanda,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Gözlerinin kalbi yoran karasý,
Þu gönlümün kapanmayan yarasý;
Gün doðumu, gün batýmý arasý,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Özlemlerim akýp gitti gözümden,
Bir çok þeyler kaybetmiþim özümden,
Ben yaþarken vazgeçmedim çözümden,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Hüzün dolu simsiyah bir gülmüþüm.
Kimi aðlamýþým, kimi gülmüþüm;
Anladým ki þimdi ben bir külmüþüm,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Ellerimle toplamýþým kirazý,
Nasibimmiþ mutluluðun birazý;
Baþarýda tercih etmez mir azý,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Þu kara yazýmý kendim yazmadým,
Hiç kimsenin kuyusunu kazmadým,
Hep sakindim hiçbir zaman azmadým,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Her konuda kanaatli olsam da,
Yaprak gibi sararýp da solsam da,
Boðazýma kadar dertle dolsam da,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Kalemi hiç düþürmedim elimden,
Türlü naðme akar durur telimden,
Bin bir öðüt alsam bile veli’mden,
Rüzgâr gibi geçti benim hayatým.

Alptekin Yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: