Ýnce ince mevzuyu mutlak açardýn
Konu mertlik olunca, arþý geçerdin
Þaka maka gülerek, neþe saçardýn
Sahte miydi þen yüzün seni riyakâr
Ýlk bakýþta kapkara yüzü denemez
Ýnsaný kandýran þu, sözü denemez
Gizlediði kem yönü kozu denemez
Kandýransa tüm özün, seni riyakâr
Ýnsan olan insan da kanar, sözlere
Bu kafayla nihayet çarpan gözlere
Þanýn þöhretin yiter, gülme bizlere
Kayýþ’tan beter yüzün, seni riyakâr
Eþ dost demez illaki, kelek atarsýn
Ayak baðý görürsen kesin satarsýn
Suya düþen hayelde, surat asarsýn
Yalan dolan her sözün seni riyakâr
Yakýn ýrak demeden, pula satarsýn
Amacýndan þaþana, çamur atarsýn
Hatýra sünger çekip kara bakarsýn
Olmaz olsun þu cazýn, seni riyakâr
O hoþ tavrýn kýlýftýr, kanýnda cinlik
Þüphe düþer araya sendedir hinlik
Bozulunca düzenin, yaptýðýn kinlik
Gerçekten kuru tuzun seni riyakâr
Kem düþleri terk eyle, özüne katýl
O tavýrlar hoþ deme bil sonu batýl
Olacaksýn, sonun da derbeder atýl
Kýþa dönsün her yazýn seni riyakâr ..
H.C.ÖRS, Ankara - 01/2010 (A - 54)
Not : Görsel alýntýdýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.