GÜLÜ NEYLEYEYİM

Ateþ sönmüþ geri külleri kalmýþ,
Faydasý olmayan külü neyleyim.
Sevenler yollarda rüyaya dalmýþ,
Mevsimde açmayan gülü neyleyim.

Konuþur durursun insan anlamaz,
Türkçe konuþmayan dili neyleyim.
Dedi kodu yapar derler beynamaz,
Sabahtan esmeyen yeli neyleyim.

Helali hiç bilmez buldukça yutar,
Gönülden olmayan malý neyleyim.
Dara düþtüm diye her þeyi satar,
Sofraya konmayan balý neyleyim.

Ýlk bahar gelince dallarda çiçek,
Çiçeði olmayan dalý neyleyim.
Hikaye dediðin tümüyle gerçek,
Nehirde yüzmeyen salý neyleyim.

DOÐANAY’ým yýllar yýlý yürürüm,
Hedefe gitmeyen yolu neyleyim.
Bekleye bekleye evde çürürüm,
Sevgiyi bilmeyen kulu neyleyim.

Kemal DOÐANAY


Sosyal Medyada Paylaşın: