Piro...

Dizelerim ki yaþam adýna tutuþan bir yürektir...



Ýki satýr kelama kurþun sýkýyorlar ve
var olmamak adýna
vuruyorlar özgürlüðü kanadýndan
yeniden doðuþun sesini susturuyorlar


çýðlýðýmsýn piro..
uçurum olup düþüyorum boþluða
d/üþüyorum türkümün toprak kokan koynuna


geceyi kana buluyorlar ve güneþi yasaklýyorlar
insan..insan taþ duvarlarda
yaþayamýyor piro
ayný hamurun çamurunda tütüyor aðýtlar,
tütüyor bir bir sönen ocaklarda acýnýn sesi


ve artýk..
yorgun sesim, derin ve yorgun
dünya.. ah dünya, ölümsüzlüðüme sýðýnýyor her defasýn da
ve var oldukça güneþim dayýyor sýrtýný daðýma
evet daðlýyým ben
biraz da mavi


geçmiþten geliyor derin yaralarým
ve geleceðe eskimeyen izler taþýyorum
düþüyor yüreðime kor,
dilim de siyah beyaz acýlarýn yorgunluðu
ve artýk..
filiz filiz açmakta isyan bayraðýný yüreðim
topraktan geldim topraða giderim
sana..sana býrakýyorum bitmeyen umudumu piro...

~°~
~°~
~°~









Sosyal Medyada Paylaşın: