Böyle mi olacaktý,ömrümüzün sonunda.
Nerde kaldý umutlar,kurduðumuz hayaller.,
Ýstediðim herþeyler oluyordu anýnda.
Yaþadýðým topraklar,sanki yabancý eller.
Herþeyden memnun olur yaþamayý severdik.
Ýhtiyacý olana, önlerine sererdik.
Güzel iþler yapaný,canla baþla överdik.
Hainlik kýskançlýk var,kenetlenmiyor eller.
Arkadaþ evlerinde misafirlik olurdu.
Ev sahibi gelene, sevgisini solurdu.
eksik bir þey olunca,komþusundan alýrdý.
Sararýp soldu kaldý,bahçelerde al güller
Vatan için can verir,aslanlar gibi erler.
Fakir acýndan ölür,göremez bakar körler
Heryeri dümdüz eder,kabaran azgýn seller.
Hedefe varmak için,kapalý bütün yollar.
Dünyanýn sonu geldi ,þimdi ne söylesek boþ
Aydýnlýk olan yerin,hertarafý artýk loþ
Huzuru bulmak için,el açýp duaya koþ
Ýmbat serinlik vermez, sýcak esiyor yeller.
Ülkü Ahýska
Fondaki resim Tuval üzerine yaðlý boya çalýþmam