Yitik...
Gölgemin yitik mecrasýnda genzi yakýkken
Yutkunan karýncalarýma yem vermez gönülgâhým
Bir alev ki toprak kokar baðýmdan çiçekler
Gül gibi taþlarýma eyvahlar olsun
Saatler ki sevdamýn olsun diye
Hangi þarký açýlsa seni hatýrlatýr aþkla
Gönül aðýrlarken buzdan sözlerim
kristalimsi duvarlar yardan iken kaðýtlar
Kalbimin ortasýnda ruhumu paramparça eyler
Ses ki küflenmiþ
Ses ki kamburdur köz olan kardan iken taðutlar
Kýyametin miskaline ýþýkken
Buðulanmýþ bulutlar her zerrede candan geçer aðýtlar
Sýrra geçen anaç nazlarla
Bir vaveylâydý kýyafeti sana vurgun
Bir þey olmalý
gözlerinin yitik dünyasýnda
Adý sevgiyken âhvalin vazgeçilmiþliðinde.
Sana b/aðlanmak gibi
Neye murat sukutla utanýrken
Sana dilenmâ kalmak
Ölmek ve dâ yaþam arasýnda...
Gönlümün tandýrýnda sana sobeyken
Sarý levhâlarla toprak kalakalmak gibi
Gezgin i mgeler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.