UTAN Ben bir çocuðum, Yetimim, Öksüzüm, Hatta ölmüþüm. Bosna’daki kurþun, Irak’taki bomba, Sokmadý beni Anamýn koynuna… Deðer miydi beni korkutmak? Para uðruna, Petrol uðruna, Ölümcül bir kurþunla Delik açmak alnýma, Deðer miydi? Aðladým Bosna’da, Filistin’de yandým. Susuz kaldým, Aç kaldým. Amansýz hastalýklar sardý Körpe bedenimi, Bir þey yapamadým, Sadece aðladým. Duymadý sesimi Dost bildiklerim, Dünya çocuklarýna kucak açanlar, Beni görmedi, Beni bilmedi. Anamýn süt dolu göðsünü, Bir kurþun deldi. Anam gülemedi, Acýsýný gizleyemedi, Bastý baðrýna beni, Ýnledi, inledi. Gözlerinde hasret, Dudak kenarýnda kan, Anamdý, kardeþimdi, Þu da babam, Kanlar içinde yatan. Gör de utan, Utan, Ýnsanlýk utan…
BAYRAM ALÝ ÇELÝKTEN (BAÇ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
BAYRAM ALİ çELİKTEN BAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.