ÖZLÜYORUM
Pencereden ýþýk vuruyor
Perdeleri çeksen diyorum,
Sýrtýný dönsen bana
Ben seni özlüyorum.
Sað elin sol elde tutulur
Ayrý kalsan dost bile unutulur
Umutlarým ninni ile uyutulur
Yanýmda olsanda özlüyorum.
Gün gelir açýlan yaprak dökülür
Nakýþ nakýþ örülen dikiþler sökülür
Bükülmez dediðin bilekler bükülür
Boyun büküþünü özlüyorum.
Ok olur fýrlar kalemdir kaþýn
Boyun bükmez dik durur baþýn
Olgunlaþýp kemale erse de yaþýn
Mahzun melul bakýþýný özlüyorum.
Gerçekçi ve tok olur sözün
Sözüne denk mert olur özün
Sana hiç yakýþmýyordu hüzün
Yaðmurlu havada hüznünü özlüyorum.
Görmeyince dost dosdu arar sorar
Yanlýþ ta olsa giderken kýlar karar
Ne bir figan oldu ne de verdin zarar
Yokluðunda seni özlüyorum.
Duran DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.