Bu akþam gün batýmýný izledim, Kederli þarkýlar vardý kulaðýmda. Kimsesiz sokaklarda yürüdüm, Kaldýrýmlarý yýkadý gözyaþlarým. Bu akþam ben bin defa öldüm...
Güneþ soldukca ben adýný geceliyorum, Hece hece benden uzaklaþýyor hayalin, Bir umut gökyüzüne bakýyorum, Tuhaf! Kim çaldý yýldýzlarýný gecelerimin?
Baðýþla beni, Yýldýzlarýmý saklayan geceler, Ay dedenin bakýþýnda bir mektup yazamadým. Sis bulutu damlasýn istemedim, Yýldýzlarým aðlasýn istemedim, Bütün gasvetini gamýný sýrtladým, Belki bir ömür taþýyacaðým koynumda...
Artýk duramam bu kentte, Yarýn gece gideceðim. Berrak sular çekiyor beni, Irmaklarýn sesine koþacaðým. Baþka yüküm yok yüreðimde taþýyacaðým. Sayýlmazsa; Göðsümden geceye dökülen kuþ ölüleri, Mezarsýz saklayacaðým...
Ekrem ÇETÝNKAYA VaTaN25 23.09.2023 Sosyal Medyada Paylaşın:
VaTaN25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.