KAÇIŞ

Buluþuruz bir mavi kýyýsýnda,
Gecenin yarýsýnda,
Kalbimin yarasýnda...

Sen içini dökersin, ben toplarým,
"Çare var mý?" dersin, ben yoklarým;
"Var!" derim, saçlarýný koklarým...

Sonra sitemkar bir tövbeye sýðýnýrýz,
En afili günahlarý yakarýz...
Buluþuruz bir mavi kýyýsýnda;
Karanlýða uzaktan bakarýz...

Bir kaçýþ yazarýz kaðýttan gemilerle bilmem kaç mil uzaða,
Kalkýverir tüm þehir bizi bulmak için ayaða...
Gözlerin kývýlcým olup tutuþturur geceyi,
Çýkarýz elbet gün doðmadan karaya...

Özgürlüðe kanat çýrpan martýlara bakarýz,
Simitten bir parça koparýp onlara da atarýz,
Bize yeter, umutsuzluðu kumlara yazarýz;
Dalgalar süpürüp götürür,
Kaynatýrýz bir kahkaha araya...

Bölüþürüm elimdeki son hayali seninle,
Bir avuç tebessüm katarsýn üzerine...
Biraz umut ve biraz da cesaret;
Yýkýlmam, daðlar gelse üstüme!

Son bulur hasretim, derdim, kederim
Kardelen misali karlar aþýp, biterim
Seninle iyiyim, ben sensizken beterim;
Vermem seni ellere, verseler dünyayý elime!

Bu bir kaçýþ, ta ki kaybolana dek...
Yazsýnlar hükmümü hükümsüzlüðüme ek;
Arayýþlar cesurdu oysa, buluþlar ürkek!
Çekip giderim, bir türkü dolayýp dilime...

- Mustafa ÖzTürk
Sosyal Medyada Paylaşın: