BAKIŞ

Ova, dere tepe o kadar yerli yerinde
Bir tek insan eðreti konduðu yerde

Bulutlar okþar ruhuyla sanki tepeleri
Bacadan çýkan duman kirletir esen yelleri

Irmak abý-hayat olup bereketlendirir geçtiði yerleri
Ýnsan hoyratça pisletir acýmadan dere, tepeleri

Kuþlar semada aþkla kanat çýrpar ses olur zikirle
Sapan tutan aymaz taþý ona atar avcý elleriyle

Bir keklik çalý dibinde yavrusuna olurken kapan
Aç mý kalmýþ insan? elinde tüfekle olur ona düþman
Sosyal Medyada Paylaşın: