Eylül

Saatin kadraný yine gece yarýsýný buldu
Eylül rüzgarý ruhumu vurdu
Bedenimi bir titrek hüzün sardý
Alným kýrýþtý ve rengim soldu

Sokaklarý mesken tuttu bir kaç sarhoþ
Lambalar titredi Eylül ayazýnda
Sessiz ve usulca ilerledi zaman
Bir iz bile býrakmadan ardýndan

Yýldýzlar küstü ve yitirildi umutlar
Bir sis tufaný sardý ruhumu
Titrek bir lamba altýnda daldý gözlerim
Kalbim git dedi ama bedenim kal


Sosyal Medyada Paylaşın: