SONRALARA TESLİM, ÖNCESİNDEN KOPUK

Sonralara teslim, öncesinden kopuk
Hayatýn ardýndan koþup duruyorum
Yaþamaktan niçin, bu kadar çok korktuk
Hem kendime, hem de, sana soruyorum.

Büyük bir savaþýn ortasýnda kaldým
Beni þaþýrtan þey, senin sessizliðin
Payýma düþeni hep korkuyla aldým
Faturasý aðýr, bende sensizliðin.

Halimi görünce, beni düþkün sanma
Dengesi bozulmuþ, soytarý deðilim
Mazeret üretip, daldan dala konma
Seninle bir arttý, öfkeye eðilim.

Bir merakla bize, zehrini akýttýn
Sonra lambalarý acýya sondürdün
Diri, diri yakýp, ardýmýzdan baktýn
Yani hepimizi, deliye döndürdün.

Bedeller ödeten, eziyetlerinle
Bu solan bahçede, nasýl yaþanacak
Bizden uzak, tavýr vaziyetlerinle
Hangimiz hayatý, zevkle kuþanacak..

Belleðim rengini kaybetmis bir gemi
Öfkesi aklýmda, patlayan bir mayýn,
Bir an gözlerimden çekilince demi
Sakýn ha ! Gelipde bana bulaþmayýn.

Yeter artýk bana, takvim hazýrlama
Zafer çýðlýklarý atýp gülme sakýn,
Ýçimde ki sese, kýzýp azarlama
Biraz insanlara, þefkatinle bakýn.

Baþýmda bir bekçi býrak demiyorum
Kardeþi kardeþe düþman etme artýk
Ben sözümü senin gibi yemiyorum
Yaþadýðýmýza piþman etme artýk.

Durumu eþitle, azlýk, çokluk bitsin
Kuþkusu daðýlsýn, çözülsün düðümler
Ve kara bulutlar, üstümüzden gitsin
Gençliði vurmasýn, zamansýz ölümler.

Ýçimde þiserek, çoðalan her acý
Çocuksu yanýmý, boðdukca boðuyor
Ve ruhumu saran onca büyük sancý
Sen dur demedikçe, yüreðim soðuyor.

Nevzat TAÞKIRAN
Sosyal Medyada Paylaşın: