AYRILIK KISKACI

Var mýdýr çehrende kaderinin öyküsü,
Dilinde yalnýzlýða vurulmuþluðun türküsü...
Bilmem gönülden gönüle açýlan kapýlarýn,
Var mýdýr ardýnda mutluluða sürgüsü...

Oysa gözlerinde güneþin doðuþunu izlemek,
Ve tüm zifiri karanlýklardan sonsuza dek gizlemek
Ýsterdim bakýþlarýný, bakarken bile özlemek...

Merhemler tuz basýlmýþçasýna kavururken yaramý,
Ýçten içe duyduðum sýzýda kayboluyorum...
Alevler sarmýþ etrafýmý, peþimde gölgeler
Ben çaresizce, çaresizliðe savruluyorum...

Ele avuca sýðmazken düþlerim,
Kabusummuþ meðer gülüþlerim...
Her biri yeniden doðmak için kefaret,
Sayýlmýþ sanki gülerken ölüþlerim...

Þimdi gidiyorum ayrýlýk kýskacýnda ellerim,
Saklýyor vuslatý kendimden bile gözlerim...
Dökülüyor dudaklarýmdan birkaç kelime
Kýlýçtan keskin, kýnýna sýðmayan sözlerim...

"Sen kur hayallerini eller götürsün,
Götüren mahþerde kime getirsin?
Ýstemem çöl olsam bir damla suyunu,
Ýsteyen, kana kana içip bitirsin..."

- Mustafa ÖzTürk
Sosyal Medyada Paylaşın: