SEN GİTTİN YA
Sen gittin ya buralardan!
Ýçimdeki çocuk hiç büyümedi be annem!
Demedin mi “buralarda serçelerimin boynu bükük kalýr” diye!
Sen gittin ya buralardan!
Gören gözlerim görmez oldu be annem!
Demedin mi “ Buralarda kerpiç damým yýkýk kalýr” diye!
Sen gittin ya buralardan!
“ Aldýðým nefeslerim yarým kaldý be annem!
Demedin mi “ buralarda üst baþlarý sökük kalýr” diye
Sen gittin ya buralardan !
Elim kolum tutmaz oldu be annem!
Demedin mi “buralarda göz yaþlarý dökük kalýr “ diye!
Bu dünya seninle güzelmiþ be annem!
“Sarýp sarmalayacaðým, yüreðe karmalayacaðým” demeni özlüyorum .
Öksüz yüreðimin derdine derman olmaný özlüyorum.
Hani candýk, canandýk?
Hani derde yanandýk?
Ýnsan býrakýr da gider mi be annem?
Bilmez misin seninle çamur çaylaða battýk
Bilmez misin seninle daðda bayýrda yattýk
Bilmez misin seninle gücümüze güç kattýk
Bu hayat ne tez yordu?
Ne tez çekip de gittin?
Gönülde tahtýn durdu
Toprak olup da yittin.
Nurlarda uyu anacýðým. Bu gün ölüm yýldönümün!
Bakma söylendiðime!
Sen bana yüreðinden öyle bir miras býraktýn ki!
Senin gibi sevgi dolu oldum!
Yüreklerin mertlik yolu oldum
Bacým kardeþimin kýrýlmaz kolu oldum
Ben sen oldum be annem!
Ben sen oldum!
19.09.2023
Tülay Sarýcabaðlý ÞÝMÞEK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.