İşte ömür, işte sen..!

Ýþte ömür..iþte sen!

Sen de yolcu, ben de yolcu, handa baki kalan mý var..
Çaðýr, baðýr yýrt göðsünü, anca kendini yýkarsýn
Koca Dünya ləbi derya, söyle senin yerin dar mý
Cüssen kadar od taþýsan, cürmün kadar yer yakarsýn..

Bir han ki bu çift kapýlý, giren çýkar kalan olmaz
Sanma devran böyle geçer, sanma senin vaden dolmaz
Yaprakta bir tomurcuktu, gün gelince dalda kalmaz
Seyredersin ufku dalgýn, geçen ömrüne bakarsýn

Civan dönem düþte geçer, uyanýnca vah edersin..
Ömür çakýllý bir yoldur, kahî düþer kah yürürsün..
Gönül bu be iki gözüm, türlü hayaller görürsün..
Efkar sarar dört yanýný, gün olur candan býkarsýn

Aynalara küser yüzün, zülüfün kara belenir
Ömrün bir kalbur üstünde, zalim elinde elenir
Gözünde ferin körelir, ezrailden can dilenir
Çatýlýr hilalin ansýz, kirpikten döþər akarsýn

Geldin mi sonuna hanýn, dizinde dermanýn kalmaz
Paran, pulun yalan olur, azrail bu rüþvet almaz
Sessiz sedasýz göçersin, kahî öz canýnda bilmez..
Bir küfür sarar zihnini, dilden mizandan çýkarsýn..
18/9/23... Hüseyin ýþýk
Sosyal Medyada Paylaşın: