SEN GİDERKEN

adým adým uzaklaþýyor
seni bana anlatan
senden arta kalanlar
gidiþin... bir damla aðýrlýðýnca
gözlerimde...
avuçlarimdan akip giden mutluluðumla
sen gidiyorsun
bir virane býrakýp ardýnda
sen her gidiþinde bakardým ardýn sýra bilirsin
o yol hiç bitmesin sen gözden kaybolma isterdim
usul usul git isterdim hep
ben öyle bakayým
bu sefer baþka
bu sefer o yol bitince
bitecek
sen artýk hayallerimde olduðun kadar olacaksýn
aðliyacaðim
olmadiðýn her ana
ve giderken attýðýn her adýmdaki uzaklýða...
olmadiðin
her ana gözlerimi kapatýp
sýkýp yumruklarýmý
dudaklarýmý kanatýrcasýna susup
haykýrýþlarýmý gömüp yalnýzlýðýma
bakacaðim ardýnsýra...
sýrtýný dönüþünle baþlýyacak herþey
ve hersey bitecek
son býr kaç ana sýðdýrmaya çaliþip bütün yaþanmiþliklarý
bir þeye baðlamaya çalisip bu sonu
konuþacaðiz
ama hiçbir cümlenin sonu gelmiyecek biliyorum
hiç bir cümle açýklayamaz ve anlatamaz
ne zaman ne kelimeler
hak ettiðini veremez bu ana
o yüzden sus
ardýn sýra bakmak istiyorum
ardin sýra yýkýlýp bir kent gibi
gidememek istiyorum
sen git ben bekliyorum...


09-10-1995
Sosyal Medyada Paylaşın: