Tam gecenin ortadýnda, Uykularým bölünür Deniz gözlüm. Param parça olurum... Sövmek geçer içimden gecelere, En dukunaklý küfürler sýralanýr dudaklarýmdan, Kahrolurum...
Hangi dal kopmadý ki ellerimden, Hangi kapýdan kovulmadým Deniz gözlüm... Ben hangi gün gecenin zifiri karanlýðýnda. Elleri boþ gönlü kýrýk; Senden uzaklarda kalmadým Deniz gözlüm.
Bak yine bölüyorlar uykumu bu gece, Umutsuz bir haykýrýþ yükseliyor gök yüzüne, Koparýyorlar ellerimi ellerinden... Ben karanlýða tutsaðým Deniz gözlüm, Kurtar beni gecelerden...
Emin Barut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin barut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.