EY NEFSİM

Keyfimce yaþarým deyip dünyada...
Ýþitme RABBÝNDEN azar ey nefsim.
Sana uyan duçar olur feryada...
Yolunu kaybeder azar ey nefsim.

Yok olmadan bir gün beþ, altý duyun...
Ýslam’a uymalý mizacýn, huyun.
Buna hazýrlan sen ýsýnýr suyun....
Bitersin olsan da hazar ey nefsim.

Gün olur Azrail (as) dikilir baþa...
Bende öleceðim de öyle yaþa.
Gelse de kazmanýn uçlarý taþa...
Birileri mezar kazar ey nefsim.

Sýrtýmý dayadým daðým var diye,
Param, pulum, bahçem, baðým var diye,
Daha yaþayacak çaðým var diye...
Eyleme dünyaya nazar ey nefsim.

Ömür sermayesi rafa düzülür...
Ýçinden iyiyle kötü süzülür.
Burda ehven tohum eken üzülür...
Geçicidir bil bu pazar ey nefsim.

Cumali dursanda servet baþýnda…
Bir parça bez gider senle naaþýnda.
Baþýna dikilen mezar taþýnda...
Ruhuna fatiha yazar ey nefsim.

Sosyal Medyada Paylaşın: