KAYBOLDUM

KAYBOLDUM
bu koca dünyada kayboldum
yolumu bulamýyorum artýk
ne gidecek yönüm ne de yolum kalmadý
kayboldum karanlýklar içinde

sagýmda solumda kimse yok artýk
bir bir kayboldu dost görünümlüler
iþ düþüpte arayanlarýn hiç biri yok þimdi
kayboldum bu yalan dünyada kayboldum

sönmeye baþladý gözlerimdeki ýþýk
yaþlanmaya baþladým günden güne
artýk yolun sonu görünür oldu
kayboldum yol yok artýk önümde

þimdi artýk kenara çekilip beklemek kaldý
yoruldu artýk yaþlý ihtiyar bedenim
zaman su gibi akýyor artýk kendi halinde
kayboldum bu koca deryada

geceler gündüzler acý ile doldu
dinlenmek istiyorum halim kalmadý
yola çýktýklarým ise ortadan kayboldu
þimdi yalnýzlýk denen duygularda kayboldum

yolum yok pusulam ise sonu gösteriyor
sararýp soldu bahçemdeki güllerim
artýk ötmüyor aþka aþýk bülbüllerim
kayboluyorum eriyorum günden güne

huzura ermek istiyor artýk aklým
yavaþ yavaþ hazýrlanýyor ruhum
terk edecek bir gün yorgun bedenimi
kayboldum bu yalan dünyada kayboldum

deliyüregim þakýmýyor artýk oda sustu
dermansýz dertler yapýþtý yakama
derdime derman olacak yarda yok
kayboldum artýk bu sonu olmayan dünyada

bir gün gidecegim bu yaban ellerden
yalanlarý bol yolu uzun sonu olmayan
hayat denen yolun artýk sonundayým
selamsýz sabahsýz gidecegim bu dünyadan

kayboldum kayboldum yol yok artýk son demdeyim birgün kaybolacagým o gün o gün iþte

Sosyal Medyada Paylaşın: